Rola wapnia w diecie niemowląt i małych dzieci
Wapń zawarty w diecie niemowlęcia i małego dziecka jest jednym z ważnych składników niezbędnych do prawidłowej budowy mocnych kości oraz zębów, a co za tym idzie do prawidłowego wzrastania szkieletu i rozwoju organizmu dziecka. Wapń wraz z witaminą D3 oraz białkiem zawartym w produktach mlecznych są również niezbędne do prawidłowej budowy mięśni, hormonów oraz budowania odporności dziecka.
Odpowiednia zawartość wapnia w diecie od najwcześniejszych miesięcy życia niemowlęcia wpływa na procesy właściwej mineralizacji kości, chrząstek wzrostowych, zawiązków zębów oraz mineralizację szkliwa zębów. Niemowlę potrzebuje około 5 razy więcej wapnia niż dorosły (w przeliczeniu na kilogram masy ciała), co sprawia, że niezbędne jest dopasowanie składu żywności przeznaczonej specjalnie dla niemowląt do ich potrzeb.
Czynniki wpływające na przyswajalność
Na przyswajalność wapnia z produktów żywnościowych wpływa zarówno jego zawartość w spożywanych posiłkach, jak i równoczesna obecność witaminy D3 oraz odpowiedni stosunek zawartości wapnia do fosforu. Znacznie łatwiej przyswajalny jest wapń pochodzący z nabiału niż z produktów zbożowych i warzyw. Do prawidłowego wchłaniania wapnia z diety potrzebna jest obecność witaminy D3, zatem zgodnie z rekomendacjami ekspertów należy pamiętać o jej suplementacji we właściwych dawkach. Niestety badania wykazują, że aż 80% dzieci w wieku 1-3 lata ma dietę zbyt ubogą w wapń i witaminę D*.
Dieta pełna źródeł wapnia
Dzienne zapotrzebowanie na wapń u niemowląt to około 200-270 mg/dobę, a po ukończeniu roku wzrasta do 800-1000 mg/dobę. Najbogatszym źródłem wapnia jest mleko i produkty mleczne. Nie wszystkie produkty nabiałowe zawierają go jednak wystarczająco dużo, np. twaróg, wbrew ogólnemu przekonaniu, zawiera go stosunkowo mało. Dieta niemowlęcia w pierwszych sześciu miesiącach życia oparta jest głównie na mleku matki lub mleku modyfikowanym. W drugim półroczu życia nadal podstawą diety pozostaje mleko matki lub mleko modyfikowane, lecz od 7. miesiąca życia, wg zaleceń dotyczących rozszerzania diety o posiłki stałe, oprócz warzyw, owoców czy mięsa, kilka razy w tygodniu można podawać już nabiał, w tym jogurty, sery lub kefir. Posiłki stałe inne niż mleczne podawane są w tym wieku 2-4 razy dziennie. W celu właściwego zaspokojenia potrzeb szybko rosnącego organizmu najwłaściwsza wydaje się żywność specjalnie przeznaczona dla niemowląt, która jest odpowiednio dostosowywana pod względem składu oraz dodatku niezbędnych makro i mikroelementów. Aby zapewnić pełne pokrycie zapotrzebowania dziecka na wapń, po ukończeniu 1. roku życia produkty mleczne powinny być spożywane minimum 3-4 razy dziennie. Dziecko powyżej 1. roku życia powinno spożywać dziennie na przykład około 2 kubków 200 ml mleka modyfikowanego, 1 porcję jogurtu, kefiru, maślanki lub mlecznego deserku oraz plasterek żółtego sera bądź porcję twarożku.
Niedobór wapnia niesie za sobą poważne konsekwencje
Wapń wraz z witaminą D3 biorą udział w wielu procesach metabolicznych i budulcowych organizmu, dlatego niedobór tego pierwiastka może skutkować zaburzeniami mineralizacji kości, spowolnieniem tempa wzrastania szkieletu dziecka oraz może prowadzić do krzywicy i osteoporozy. Około połowa masy kostnej organizmu tworzy się w pierwszych dziesięciu latach życia dziecka, w kolejnych 10 latach zwiększa się ona o dodatkowe 40%, po 30. urodzinach już tylko jej ubywa. Zatem zawczasu warto zadbać o prawidłową zawartość wapnia w diecie.
Dodaj komentarz